Nazwa produktu: |
Benzaldehyd |
CAS: |
100-52-7 |
MF: |
C7H6O |
MW: |
106.12 |
EINECS: |
202-860-4 |
Plik Mol: |
100-52-7.mol |
|
Temperatura topnienia |
-26 ° C |
Temperatura wrzenia |
179 ° C |
gęstość |
1,044 g / cm 3 w 20 ° C (świeci) |
gęstość pary |
3,7 (w porównaniu z powietrzem) |
ciśnienie pary |
4 mm Hg (45 ° C) |
FEMA |
2127 | BENZALDEHYD |
współczynnik załamania światła |
n20 / D 1.545 (świeci) |
Fp |
145 ° F |
temp. przechowywania |
temperatura pokojowa |
rozpuszczalność |
H2O: rozpuszczalny 100 mg / ml |
pka |
14,90 (o 25 ° ƒ) |
Formularz |
schludny |
Zapach |
Jak migdały. |
PH |
5,9 (1 g / l, H2O) |
granica wybuchowości |
1,4-8,5% (V) |
Rozpuszczalność w wodzie |
<0,01 g / 100 ml w temperaturze 19,5 ° C |
Punkt zamarzania |
-56â „ƒ |
Wrażliwy |
Wrażliwy na powietrze |
Numer JECFA |
22 |
Merck |
14,1058 |
BRN |
471223 |
Stabilność: |
Stabilny. Palny.Niekompatybilny z silnymi utleniaczami, mocnymi kwasami, czynnikami redukującymi, parą. Wrażliwy na powietrze, światło i wilgoć. |
InChIKey |
HUMNYLRZRPPJDN-UHFFFAOYSA-N |
CAS DataBase Reference |
100-52-7 (numer referencyjny CAS DataBase) |
Odniesienie chemiczne NIST |
Benzaldehyd (100–52–7) |
System rejestru substancji EPA |
Benzaldehyd (100–52–7) |
Kody zagrożeń |
Xn |
Oświadczenia dotyczące ryzyka |
22 |
Oświadczenia dotyczące bezpieczeństwa |
24 |
RIDADR |
UN 1990 9 / PG 3 |
WGK Niemcy |
1 |
RTECS |
CU4375000 |
fa |
8 |
Temperatura samozapłonu |
374 ° F |
TSCA |
tak |
Kod HS |
2912 21 00 |
HazardClass |
9 |
PackingGroup |
III |
Dane o niebezpiecznych substancjach |
100-52-7 (dane o niebezpiecznych substancjach) |
Toksyczność |
LD50 u szczurów, świnek morskich (mg / kg): 1300, 1000 doustnie (Jenner) |
Używa |
Benzaldehyd jest stosowany jako półprodukt w produkcji środków aromatyzujących, takich jak aldehyd cynamonowy, alkohol cynamonowy oraz aldehyd amylowy i heksylocynamonowy do perfum, mydła i aromatu spożywczego; syntetyczna penicylina, ampicylina i efedryna; i jako dzienna substancja do herbicydu Avenge. Występuje w naturze w nasionach migdałów, moreli, wiśni i brzoskwiń. Występuje w ilościach wewnętrznych w oleju kukurydzianym. |
Używa |
Produkcja barwników, perfum, kwasów cynamonowego i migdałowego, jako rozpuszczalników; w smakach. |
Używa |
Benzaldehyd jest środkiem aromatyzującym, który jest płynny i bezbarwny oraz ma zapach podobny do migdałów. Ma gorący (palący) smak. pod wpływem powietrza utlenia się do kwasu benzoesowego i ulega zniszczeniu pod wpływem światła. jest mieszalny z olejami lotnymi, olejami stałymi, eterem i alkoholem; jest słabo rozpuszczalny w wodzie. otrzymywany jest na drodze syntezy chemicznej oraz w wyniku naturalnego występowania w olejkach z gorzkich migdałów, brzoskwini i moreli. nazywany jest również aldehydem benzoesowym. |
Definicja |
Żółty organiczny olej o wyraźnym migdałowym zapachu. Benzenokarbaldehyd ulega reakcjom charakterystycznym dla aldehydów i może być syntetyzowany w laboratorium zwykłymi metodami syntezy aldehydów. Jest stosowany jako środek aromatyzujący do żywności oraz do produkcji barwników i antybiotyków, i może być łatwo wytwarzany przez chlorowanie metylobenzenu, a następnie hydrolizę (dichlorometylo) benzenu: C6H5CH3 + Cl2â † ’C6H5CHCl2 C6H5CHCl2 + 2H2O †’ C6H5CH (OH) 2+ 2HCl C6H5CH (OH) 2 â † ’C6H5CHO + H2O. |
Wartości progowe aromatu |
Detekcja: 100 ppb do 4,6 ppm; Rozpoznawanie: od 330 ppb do 4,1 ppm. |
Wartości progowe smaku |
Charakterystyka smakowa przy 50 ppm: słodki, oleisty, migdałowy, wiśniowy, orzechowy i drzewny |
Ogólny opis |
Klarowny, bezbarwny, żółty płyn o gorzkim migdałowym zapachu. Temperatura zapłonu w pobliżu 145 ° F. Bardziej gęsty niż woda i nierozpuszczalny w wodzie. Dlatego tonie w wodzie. Opary są cięższe od powietrza. Podstawowe zagrożenie dotyczy środowiska. Należy podjąć natychmiastowe kroki w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się do środowiska. Łatwo wnika w glebę, zanieczyszczając wody gruntowe i pobliskie drogi wodne. Używany w aromatyzowaniu i perfumerii. |
Reakcje na powietrze i wodę |
W powietrzu utlenia się do postaci kwasu benzoesowego, który jest umiarkowanie toksyczny w przypadku spożycia. Nierozpuszczalne w wodzie. |
Profil reaktywności |
Nietoksyczna, palna ciecz reaguje z odczynnikami utleniającymi. Benzaldehyd musi być przez cały czas osłonięty gazem obojętnym, ponieważ benzaldehyd jest łatwo utleniany powietrzem do kwasu benzoesowego [Kirk-Othmer, wyd. 3, t. 3, 1978, s. 736]. W kontakcie z mocnymi kwasami lub zasadami Benzaldehyd ulegnie egzotermicznej reakcji kondensacji [Sax, wyd. 9, 1996, str. 327]. Zaobserwowano gwałtowną reakcję w kontakcie z nadtlenokwasami (kwas nadtlenomrówkowy) [DiAns, J. i in., Ber., 1915, 48, str. 1136]. Do eksplozji doszło, gdy pirolidyna, benzaldehyd i kwas propionowy zostały podgrzane w celu utworzenia porfiryn. |
Zaryzykować |
Wysoce toksyczny. |
Zagrożenie dla zdrowia |
Benzaldehyd wykazywał niską do umiarkowanej toksyczność u badanych zwierząt, efekt zatrucia zależał od dawki. Spożycie 50–60 ml może być śmiertelne dla ludzi. Doustne spożycie dużej dawki może powodować drżenie, ból żołądkowo-jelitowy i uszkodzenie nerek. Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że spożycie tego związku przez świnki morskie powodowało drżenie, krwawienie z jelita cienkiego i wzrost ilości moczu; u szczurów spożycie powodowało senność i śpiączkę. |
Zagrożenie pożarowe |
WYSOCE ŁATWOPALNY: Łatwo ulegnie zapaleniu pod wpływem ciepła, iskier lub płomieni. Opary mogą tworzyć z powietrzem mieszaninę wybuchową. Pary mogą przemieszczać się do źródła zapłonu i cofać się, większość oparów jest cięższa od powietrza. Będą rozprzestrzeniać się po ziemi i zbierać w niskich lub zamkniętych obszarach (kanały ściekowe, piwnice, zbiorniki). Zagrożenie wybuchem oparów wewnątrz, na zewnątrz lub w kanalizacji. Wyciek do kanalizacji może spowodować zagrożenie pożarem lub wybuchem. Kontenery mogą wybuchnąć po podgrzaniu. Wiele płynów jest lżejszych od wody. |
Reaktywność chemiczna |
Reaktywność z wodą: Brak reakcji; Reaktywność z typowymi materiałami: brak reakcji; Stabilność podczas transportu: Stabilny; Środki neutralizujące kwasy i substancje żrące: nieistotne; Polimeryzacja: nie dotyczy; Inhibitor polimeryzacji: nieistotny. |
Profil bezpieczeństwa |
Trucizna po spożyciu i drogach dootrzewnowych. Umiarkowanie toksyczny przy podaniu podskórnym. Analergen. Działa jak słaby środek znieczulający miejscowo. Lokalny kontakt może spowodować kontaktowe zapalenie skóry. W małych dawkach powoduje depresję ośrodkowego układu nerwowego i drgawki w większych dawkach. Działa drażniąco na skórę. Wątpliwy czynnik rakotwórczy z danymi eksperymentalnymi dotyczącymi nowotworów. Zgłoszone dane dotyczące mutacji. Ciecz palna. Do gaszenia ognia używać wody (można użyć jako koc), alkoholu, piany, suchych środków chemicznych. Środek silnie redukujący. Reaguje gwałtownie z kwasem nadtlenomrówkowym i innymi utleniaczami. Zobacz także ALDEHYDY. |
Synteza chemiczna |
Naturalny benzaldehyd jest otrzymywany przez ekstrakcję, a następnie destylację frakcyjną ze źródeł botanicznych; syntetycznie, z chlorku benzylu i wapna lub przez utlenianie toluenu |
Potencjalne narażenie |
Do produkcji perfum, barwników i kwasu cynamonowego; jako rozpuszczalnik; w smakach. |
przechowywanie |
Benzaldehyd należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku i chronić przed fizycznym uszkodzeniem. Preferowane jest przechowywanie substancji chemicznej na zewnątrz lub w wydzielonym miejscu, podczas gdy przechowywanie wewnętrzne powinno odbywać się w standardowym pomieszczeniu lub szafce do przechowywania cieczy łatwopalnych. Benzaldehyd należy przechowywać oddzielnie od materiałów utleniających. Również obszary przechowywania i użytkowania nie powinny być miejscami dla palących. Pojemniki z tym materiałem mogą być niebezpieczne, gdy są puste, ponieważ zawierają pozostałości produktu (opary, ciecz); przestrzegać wszystkich ostrzeżeń i środków ostrożności wymienionych dla produktu |
Wysyłka |
UN1990 Benzaldehyd, Klasa zagrożenia: 9; Etykiety: 9 ”Różne materiały niebezpieczne. |
Metody oczyszczania |
Aby zmniejszyć szybkość utleniania, benzaldehyd zwykle zawiera dodatki, takie jak hydrochinon lub katechol. Można go oczyścić za pomocą związku addycyjnego z wodorosiarczynem, ale zwykle wystarczająca jest destylacja (w atmosferze azotu pod zmniejszonym ciśnieniem). Przed destylacją przemywa się ją NaOH lub 10% Na2CO3 (do całkowitego zaniku CO2), następnie nasyconym Na2SO3 i H2O, po czym suszy się CaSO4, MgSO4 lub CaCl2. [Beilstein 7 IV 505.] |
Niezgodności |
Substancja reaguje z powietrzem tworząc wybuchowe nadtlenki. Reaguje gwałtownie z kwasem nadmrówkowym, utleniaczami, glinem, żelazem, zasadami i fenolem, powodując zagrożenie pożarem i wybuchem. Może ulec samozapłonowi, jeśli zostanie wchłonięty przez materiał palny na dużej powierzchni lub w inny sposób rozproszony na dużych obszarach. Reaguje z rdzą, aminami, alkaliami, mocnymi zasadami, czynnikami redukującymi, takimi jak wodorki i metale aktywne. |
Utylizacja odpadów |
Spopielanie; dodać palny rozpuszczalnik i rozpylić do pieca z dopalaczem. |
Środki ostrożności |
Pracownicy powinni zachować ostrożność podczas stosowania benzaldehydu, ponieważ istnieje ryzyko samozapłonu. Może ulec samozapaleniu, jeśli zostanie wchłonięty przez szmaty, ściereczki, odzież, trociny, ziemię okrzemkową (ziemię okrzemkową), węgiel aktywny lub inne materiały o dużej powierzchni w miejscach pracy. Pracownicy powinni unikać dotykania substancji chemicznej i nie powinni ciąć, nakłuwać ani spawać na pojemniku lub w jego pobliżu. Należy unikać kontaktu benzaldehydu z powietrzem, światłem, ciepłem, gorącymi powierzchniami, takimi jak gorące rury, iskry, otwarte płomienie i inne źródła zapłonu. Pracownicy powinni nosić odpowiednią odzież i sprzęt ochrony osobistej |
Produkty przygotowawcze |
Chlorek 2,3,5-trifenylotetrazoliowy -> wybielacz WG do wełny -> Benzalaceton -> 3,5-DIFENYLOPIRAZOL -> Epalrestat -> Bis (dibenzylidenoaceton) pallad -> 2- [2- (4- Fluorofenylo) -2-okso-1-fenyloetylo] -4-metylo-3-okso-N-fenylopentanoamid -> Chlorowodorek L-argininy -> 2- (acetyloamino) -3-fenylo-2-propenokwas -> Metyl 1H-indolo-2-karboksylan -> TRANS-2-FENYLO-1-CYKLOPROPANEKARBOKSYLOKWAS -> 1-AMINO-4-METYLOPIPERAZYNY MONOHYDRAT HYDROCHLORKU -> Kwasowy 90 -> Diawerydyna -> Nifedypina -> Reaktywna błękitka 104 -> 3,4-Dichlorobenzyloamina -> Tris (dibenzylidenoaceton) dipallad -> Chlorek błękitu nitrotetrazoliowego -> DIHYDROCHLOREK BENZYLOHYDRAZYNY -> (R) - (+) - N-Benzylo-1-fenyloetyloamina -> 2- Kwas ((E) -2-hydroksy-3-fenyloakryloilo) benzoesowy, 97% -> (E) -3-Benzylideno-3H-izochromeno-1,4-dion, 97% -> reaktywny niebieski BRF -> FLAWANON -> L-fenyloglicyna -> benzenometanol, ar-metylo-, octan -> ASTRAZON BRILLIANT RED 4G -> 2-amino-5-chloro-difenylometanol -> Magentagreencrystals -> Acid Blue 9 -> aldehyd alfa-heksylocynamonowy -> DL-migdałowy kwas -> N, N'-BISBENZYLIDENEBENZYDYNA -> 2,4,5-TRIFENYLIMIDAZOL -> 4-hydroksybenzylidenoaceton -> 5,5-difenylohydantoina -> 1- [2- [2-hydroksy-3- ( propyloamino) propoksy] fenylo] -3-fenylopropan-1-onu chlorowodorek -> etylenodiaminodioctan N, N'-dibenzylu -> 2-FENYLO-1,3-DIOKSOLANO-4-METANOL |
Surowy materiał |
Toluen -> Węglan sodu -> Pallad -> Chlor -> Chlorek benzylu -> Tlenek cynku -> TLENEK WĘGLA -> Sześciowodzian chlorku glinu -> Alkohol benzylowy -> Trójtlenek molibdenu -> Ozon- -> aldehyd trans-cynamonowy -> fosforan cynku -> olejek cynamonowy -> amigdalina |